Tagged again!

I realized I have been serious in my blog recently. But all I could think was serious stuff :) But then I never could think of something light to write.. SAD!! seriously... So I resigned to a tag thing! Here it goes...

I am: a bit confused.

I think: I am losing my mind here!
I know: that I am God’s biggest mistake!
I want: to go home right now!
I have: been thinking something… Hmmm…
I wish: for more wishes!
I hate: a few people in my life, but can’t really help it!
I miss: being in love!
I fear: slimy insects!
I feel: the urge to scream out loud…
I hear: deafening silence!
I smell: (right now) coffee!
I crave: for thayir sadam, manga urugai, chicken briyani, thalcha, home made ayira meen kozhambu! nothing better!
I search: for the one who shall remain forever.
I wonder: if I can finish my work in time today…
I regret: not being able to hold on to her!
I love: the smell of rain in summer.
I ache: when I twist my body in an awkward angle!
I care: not one bit for the political jerks in the world!
I am not: a religious guy!
I believe: I can fly!
I dance: when I am high! (which is never)
I sing: in the bathroom and while riding the bike!
I cry: not…
I don’t always: tell the truth!

I fight: with myself a lot!
I write: to please the Reader! (remember, I'm one too! :) )
I win: always!
I lose: never!
I never: lose!
I always: try not to repeat myself!
I listen: very well…seriously!
I can usually be found: online!
I am scared: of my own shadow! It’s a very powerful piece of dark magic!
I need: to be constantly reminded of my own mortality!
I am happy about: what I am!

அறிவியல் குற்றம்

விலக விலக புள்ளிதானே?

நீ மட்டும் எப்படி? விஸ்தாரமாய்?

ஒரு சிட்டுக்குருவியைக் கொல்வது வெகு சுலபம்

ஒரு சிட்டுக்குருவியைக் கொல்வது
வெகு சுலபம்

முதலில் உள்ளங்கை நிரம்பிய
தானிய மணிகளால் அதைக்
கவர்ந்திழுக்க வேண்டும்.

ஆகாயத்தை விடவும்
கூண்டு பாதுகாப்பானது என்று
நம்பச் செய்ய வேண்டும்.

சுவாதீனம் படிந்த பிறகு,
எதிர்பாராத தருணமொன்றில்
அதன் சிறகுகளைத் தரித்துக்
குப்பையில் வீச வேண்டும்,
தூவிகளில் ஒட்டிய
ஆகாயக் கனவுகள் மட்கும் வண்ணம்.

பிறகு
அதன் கால்களை ஒடித்துவிட வேண்டும்
உயிர்வாழும் வேட்கையால்
நடந்தேனும் இரைதேட விடாதபடி.

அடுத்ததாக,
அதன் அலகை முறித்து விடுவது நல்லது
தானாய் வந்து
சிக்கும் இரையைப் பிடிப்பதையும்
தடுத்து விடலாம்.

இப்போது சிட்டுக்குருவி
ஒரு கூழாங்கல் ஆகிவிட்டது
சிறு வித்தியாசத்துடன்.

கல்போலின்றி, பறந்த நாட்களை
நினைவு கூரும் குருவி.

பூர்விக நியாபகம் போல
உயிர் துடிக்கும்
அதன் கண்களில்.

இனி நீங்கள் செய்ய வேண்டியது
ஒன்று தான். குருவிமிச்சத்தைத்
தரையில் இட்டுக் காலால் தேய்த்துவிட வேண்டும்.

சிட்டுக்குருவியைக் கொல்வது,
ஒரு நட்பையோ,
ஒரு ஆன்மாவையோ,

ஒரு அன்பையோ,
முறிப்பது போல,
மிக மிகச் சுலபம்..

- நன்றி - யுவன்